𝗗𝗲 𝗿𝗼𝘂𝗹𝗲𝗿𝗲𝗻𝗱𝗲 𝗿𝗲𝗸𝗲𝗻𝗶𝗻𝗴

 

𝗢𝗻𝘇𝗲𝗸𝗲𝗿 𝗸𝗶𝗷𝗸 𝗶𝗸 𝗻𝗮𝗮𝗿 𝗺𝗶𝗷𝘇𝗲𝗹𝗳.

𝗪𝗮𝘁 𝗯𝗲𝗻 𝗶𝗸 𝗱𝗶𝗸 𝗲𝗻 𝗹𝗲𝗹𝗶𝗷𝗸.

𝗣𝗿𝗲𝗰𝗶𝗲𝘀 𝗵𝗲𝘁𝘇𝗲𝗹𝗳𝗱𝗲 𝗸𝗶𝗷𝗸 𝗶𝗸 𝗻𝗮𝗮𝗿 𝗺𝗶𝗷𝘇𝗲𝗹𝗳 𝘇𝗼𝗮𝗹𝘀 𝗺𝗶𝗷𝗻 𝗺𝗼𝗲𝗱𝗲𝗿.

𝗠𝗲𝘁 𝗻𝗼𝗴 𝗺𝗲𝗲𝗿 𝘄𝗮𝗹𝗴𝗶𝗻𝗴 𝗸𝗶𝗷𝗸 𝗶𝗸 𝗻𝗮𝗮𝗿 𝗺𝗶𝗷𝘇𝗲𝗹𝗳.

𝗛𝗲𝘁 𝘄𝗼𝗿𝗱 𝗻𝗼𝗼𝗶𝘁 𝗯𝗲𝘁𝗲𝗿.

𝗠𝗶𝗷𝗻 𝗱𝗼𝗰𝗵𝘁𝗲𝗿 𝘃𝗲𝗿𝘀𝗰𝗵𝗶𝗷𝗻𝘁 𝗯𝗶𝗷 𝗱𝗲 𝘀𝗽𝗶𝗲𝗴𝗲𝗹 𝗲𝗻 𝘇𝗲𝗴𝘁: 𝗜𝗸 𝗯𝗲𝗻 𝗼𝗼𝗸 𝗱𝗶𝗸 𝗲𝗻 𝗹𝗲𝗹𝗶𝗷𝗸 𝗵è 𝗺𝗮𝗺𝗮?!

𝗪𝗮𝗮𝗿𝗼𝗽 𝗺𝗶𝗷𝗻 𝗵𝗮𝗿𝘁 𝗯𝗿𝗲𝗲𝗸𝘁 𝗲𝗻 𝗯𝗲𝘀𝗲𝗳𝘁: 𝗜𝗸 𝗴𝗲𝗲𝗳 𝗮𝗹𝗹𝗲𝘀 𝗱𝗼𝗼𝗿 𝘄𝗮𝘁 𝗶𝗸 𝗷𝘂𝗶𝘀𝘁 𝗻𝗶𝗲𝘁 𝗱𝗼𝗼𝗿 𝘄𝗶𝗹 𝗴𝗲𝘃𝗲𝗻. 𝗡𝗲𝘁 𝘇𝗼𝗮𝗹𝘀 𝗺𝗶𝗷𝗻 𝗺𝗼𝗲𝗱𝗲𝗿.

Soms verwachten ouders van hun kinderen de erkenning die ze van hun eigen ouders niet hebben gekregen. Deze kinderen moeten dus eigenlijk de tekorten van hun grootouders goedmaken: de roulerende rekening.

Je kan het wel willen maar voelen is een tweede. Kinderen krijgen het beste voorbeeld als jij het zélf kan toepassen. Dus niet uit woorden. Voor je kids ben je het állergrootste éérste voorbeeld uit hun leven waar ze aan willen voldoen. Ze zien jouw als de ideale popster die zij ook willen zijn.

“𝘎𝘦𝘯𝘦𝘳𝘢𝘵𝘪𝘦 𝘰𝘱 𝘨𝘦𝘯𝘦𝘳𝘢𝘵𝘪𝘦 𝘸𝘰𝘳𝘥 𝘢𝘭𝘭𝘦𝘴 𝘥𝘰𝘰𝘳𝘨𝘦𝘷𝘦𝘯 𝘻𝘰𝘭𝘢𝘯𝘨 𝘫𝘦 𝘥𝘦 𝘰𝘯𝘣𝘦𝘸𝘶𝘴𝘵𝘦 𝘱𝘢𝘵𝘳𝘰𝘯𝘦𝘯 𝘯𝘪𝘦𝘵 𝘷𝘦𝘳𝘣𝘳𝘦𝘦𝘬𝘵.”

Geef jezelf je eigen voorbeeld die jij in je jeugd hebt gemist om het anders te geven aan je kids.

𝗡𝗜𝗘𝗧.𝗠𝗘𝗧.𝗪𝗢𝗢𝗥𝗗𝗘𝗡.
𝗠𝗔𝗔𝗥.𝗩𝗔𝗡𝗨𝗜𝗧.𝗭𝗘𝗟𝗙𝗩𝗘𝗥𝗧𝗥𝗢𝗨𝗪𝗘𝗡.

Of je nu kinderen hebt ja of nee. Dit kan je juist betrekken tot jezelf of kijkend naar je kinderen. Jij kan degene zijn die het kan doorbreken.

Niemand anders.